Rode Petunia

De Rode Petunia (Petunia exserta) is een uiterst zeldzaam lid van de familie der Petunia's. Deze variant is inheems in de Serras de Sudeste (de 'zuidoostelijke bergketen') in zuidelijk Brazilië. Zo zeldzaam zelfs dat de rode petunia pas in 1987 voor het eerst wetenschappelijk werd beschreven. Slechts 14 planten konden worden gevonden tijdens een expeditie in 2007.

In het wild groeit de rode petunia alleen op beschaduwde barsten in zandsteen. Het blijkt de enige petuniasoort te zijn, die niet voornamelijk door motten, maar door kolibri's wordt bevrucht. Het is bovendien de enige waarvan de trompetvormige bloem een natuurlijke rode kleur heeft.

In tegenstelling tot al zijn andere familieleden, de Petunia's en de Nicotiana's (tabaksplanten), verspreidt de rode petunia geen heerlijke geur. De reden daarvan is dat hij een kolibri probeert te lokken met zijn rode kleur en geen mot met een heerlijke geur.

Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Petunia, is hier al eerder verklaard. Het tweede deel, exerta, is afgeleid van het Latijnse woord excertus dat gedurende de geschiedenis diverse betekenissen heeft gehad. We kunnen dus kiezen, maar het meest waarschijnlijke is 'uitsteken' in de zin van 'rechtop uit een rots groeiend'.

De rode petunia deelt zijn rechtop staande groeiwijze met de witte petunia (Petunia axillaris) en de Petunia secreta. De laatste heeft nog geen 'gewone' naam, maar we kunnen hem 'geheime petunia' gaan noemen.

Behalve dat de rode petunia zeer zeldzaam is, heeft hij nog een ander probleem: het lijkt er op dat hij eenvoudig met andere soorten kan kruisen, wat dus een hybride oplevert. Bovendien is de prachtige rode kleur het gevolg van enkele anthocyaniden, die verschillen van die van gekweekte rode soorten Petunia.

Toch is zijn voortbestaan voorlopig verzekerd, omdat tuinliefhebbers hem zo graag in hun tuin wilde hebben dat kwekers zich op deze soort gestort hebben[1]. Iedereen probeert de zaadjes en de planten gescheiden te houden van andere soorten.

[1] Blackhall-Miles: Petunia exserta: a flower on the brink of extinction in The Guardian – 30jul15. Zie hier.