Petunia en Harry Potter

J.K. Rowling heeft de reden achter de gewelddadige afkeer van de Dursleys voor hun neefje Harry Potter onthuld in een nieuw artikel voor haar website, Pottermore – evenals de reden achter haar beslissing om Petunia Dursley zonder een woord van vriendelijkheid bij Harry weg te laten gaan in de laatste roman.

Sommige lezers, zo schrijft Joanne Rowling, "wilden meer van tante Petunia tijdens dit afscheid". Aan het begin van 'Harry Potter and the Deathly Hallows' laat Harry zijn familie voorgoed achter zich - zijn neef Dudley schudt zijn hand, zijn oom Vernon brult "Ik dacht dat we een strak schema hadden", en zijn tante kijkt hem een laatste keer aan. Rowling schrijft in de roman dat "Harry even het vreemde gevoel had dat ze iets tegen hem wilde zeggen: ze gaf hem een vreemde, trillende blik en leek op het randje van spreken te balanceren, maar toen, met een kleine ruk van haar hoofd, snelde ze de kamer uit achter haar man en zoon aan."

In Pottermore beschrijft Rowling de Dursleys als “reactionair, bevooroordeeld, bekrompen en onwetend en intolerant; de meeste van mijn minst favoriete dingen”, en zegt dat ze wilde suggereren dat “iets fatsoenlijks (een lang vergeten maar vaag brandende liefde voor haar zus; het besef dat ze Lily’s ogen misschien nooit meer zou zien) bijna uit tante Petunia ontsnapte” tijdens het laatste afscheid, “maar dat ze het niet kan toegeven, of die lang begraven gevoelens kan tonen”.

Ondanks de teleurstelling van sommige lezers, schrijft Rowling, gelooft ze dat Petunia zich in dat laatste boek gedraagt “op een manier die het meest consistent is met haar gedachten en gevoelens in de voorgaande zeven boeken”.

Petunia Dursley, de zus van Harry's moeder, en haar man Vernon nemen hun neefje in huis toen zijn ouders vermoord waren. Ze voeden hem op naast hun eigen zoon Dudley, maar dwingen hem om in de kast onder de trap te wonen. Rowling legt uit hoe hun wrede behandeling teruggaat tot Petunia's jaloezie op de magische gaven van haar zus Lily toen ze opgroeiden, en Vernons afkeer van alles wat ongewoon was.

"Vernon had de neiging om zelfs mensen te verachten die bruine schoenen droegen onder zwarte pakken", schrijft Rowling, dus hij was niet onder de indruk toen hij het bestaan ​​van Petunia's heksenzuster Lily ontdekte.

Toen Petunia en Vernon Lily's vriendje James voor het eerst ontmoetten, kregen de koppels ruzie, onthult Rowling. Vernon probeerde James te betuttelen door te suggereren dat tovenaars leven van een werkloosheidsuitkering, en werd boos toen James hem vertelde over het vele goud dat zijn ouders hadden in de tovenaarsbank Gringotts. Ze hebben het nooit goedgemaakt, Vernon beschreef James als "een soort amateur-goochelaar" en koos ervoor om niet naar de bruiloft van de Potters te gaan.

Toen er een brief uit Dumbledore kwam met het nieuws over de moord op de Potters, voelde Petunia "dat ze geen andere keus had" dan Harry in huis te nemen, maar ze deed dat met tegenzin, schrijft Rowling, "en bracht de rest van Harry's jeugd door met hem te straffen voor haar eigen keuze". Vernons afkeer van Harry, voegt ze toe, "komt deels, net als die van Severus Snape, voort uit Harry's grote gelijkenis met de vader die ze allebei zo'n hekel hadden".