Witte Petunia

De witte petunia (Petunia axillaris) is een eenjarige plant binnen de familie der Nachtschades (Solanaceae). De petunia's zijn inheems in Zuid-Amerika en zijn gerelateerd aan de tabaksplanten. Die familiegelijkenis is het duidelijkst aan de trompetvormige bloemen te zien. De witte petunia kan zichzelf moeiteloos om andere planten of een hek winden. De prachtige zuiver witte bloemen ruiken gedurende een zwoele zomeravond heerlijk naar vanille en drop.

Stel je eens voor dat je in de tuin een koel parelend wijntje drinkt en je wordt omringt door dat exotische natuurlijke parfum.

Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Petunia, kan herleid worden tot het Frans in de 16de eeuw toen men daar de plant petun noemde, het was toen al een verouderd woord voor 'tabaksplant'. De Fransen leenden het woord van de Portugezen, waar de plant petum ('tabaksplant') werd genoemd. De Portugese kolonisten hadden de plant in Zuid-Amerika 'ontdekt' en vroegen aan de plaatselijke Indianenstam, de Guarani, hoe zij die plant noemden. Dat was pety ('tabaksplant'). Het tweede deel, axillaris, komt uit het Latijn, waar axilla 'oksel, bovenarm, onderste deel of (later) 'as (van een wagen)' betekent. Het is de oervorm van het Nederlandse 'as' of 'axis'. Het beschijft het wikkelen en winden van de plant.

De witte petunia houdt van de tropische en gematigde delen van het Amerikaanse continent, maar in ons land doet hij het uiterst goed in de tuin, al weet hij daaruit nog wel eens te ontsnappen. Maar ja, de natuur laat zich niet in hokjes plaatsen. Die maakt zelf wel uit waar ze groeit en bloeit.

Het is eenvoudig om na de bloei de zaden te oogsten om ze het volgende jaar weer uit te zaaien. Na de bloei worden de lichtbruine conische rechtopstaande vruchtjes gevormd, als ze helemaal droog en dor zijn gaan ze aan de bovenkant iets open staan. Dát is het moment om ze en leeg strooien in je hand. De zaden zijn zeer klein en donkerbruin van kleur. Bewaar ze koel en droog en donker tot het zaaien het jaar erop.